Hari pamulaan puasa di hari panas manggantang ngitu, Nanang Supak pina katuju ma ungut di pinggir batang banyu, membawa tantaran unjun. Kada biasanya, Nanang Supak ngini urangnya pangoler banar, katuju melingkur di paguringan haja. Kisahnya handak ma unjun undang di sungai.
Rahatan asik malabuh umpan ka tangah sungai, cungul Julak Ibus wan tantaran unjun jua. “Nah, kada biasanya nyawa ma-unjun Nang? Biasanya nyawa katuju malingkur di tilam haja?” jar Julak Ibus batakun. “Ketimbang ulun di rumah, kaina kada tahan melihat Acil Idah marandam mi, baik ulun turun ke batang ma unjun undang,” jar Nanang Supak. “Hau kenapa Acil Idah marandam mi, kada puasa kah?” jar Julak Ibus. “Sidin datang bulan, jadi kada puasa. Subuh tadi gin ulun kada basahur, sidin kada bamasak, jadi ulun puasa salajur,” jar Nanang Supak.
“Umai, tahan jua kah nyawa puasa salajur. Tahun tadi, nang basahur haja, nyawa rancak manguhup mi, apalagi kada basahur ngini,” jar Julak Ibus. “Makanya ulun bawa ma unjun, supaya kawa manahani kada pacah puasa,” jar Nanang Supak.
Kada lawas buhan Nanang Supak wan Julak Ibus bapandiran, cungul Amat Kurup wan rokok di muntung. “Astagaaa, urang puasaan, kenapa nyawa baroko mat?” jar Nanang Supak. “Unda puasa jua Nang-ai, tapi puasa makan wan minum haja, mun baroko kada puasa, bulih haja kayak itu,” jar Amat Kurup manyahuti.
“Hukum datang di mana ngitu? Nang ngaran puasa ngitu, sabarataannya ai kada bulih,” jar Julak Ibus. “Hukum datang dari ulun saurang hahahaha,” jar Amat Kurup. “Bah iya banar am, ma olah saurang taliur haja melihat urang baroko ngini,” jar Nanang Supak. “Kada usah banyak pandir nyawa Nang-ai, lamun rasa kada tahan puasa, bapadah haja, jangan mahiri-i Amat Kurup,” jar Julak Ibus.
Melihat kalakuan Amat Kurup ngitu, Nanang Supak kada kalah akal. Supan bapadah handak pacah puasa, jadi kisah kuat manahani. Asik bapandiran, Nanang Supak kisah kada kawa mahanggus tantaran unjun. “Nah, sangkut am kawat unjun ulun Lak-ai pinanya. Kada kawa ditarik-tarik, satumat ulun handak bacabur ka sungai mambujurakan kawat unjun nang sangkut nih,” jar Nanang Supak. Kada banyak pandir, Nanang Supak langsung batajun ka sungai, kisah mambujurakan kawat unjun.
Nang ngaran mambujurakan kawat unjun, banyalam-ai Nanang Supak ka dalam sungai. Lumayan lawas Nanang Supak barandam. Limbah itu, cungul dari sungai sambil mambawa kawat unjun nang takait di ratik. Pas naik ka batang, langsung disambati Julak Ibus.
“Bah akal nyawa Nang-ai, kisah manajuni kawat unjun nang takait di sungai. Barapa tigukan tadi nyawa minum banyu sungai pas barandam?” jar Julak Ibus. Pas handak bakulim, sakalinya Nanang Supak tasalihu pandir. “Kada banyak, satigukan haja, nah iya am…., kadada, kadada….,” jar Nanang Supak bakulim.(*)
